Mencari Tian Chua II

“Ni, ni, ni,” kata Kak Saripah Hasnor, sambil jari telunjuknya yang dempak mengetuk-ngetuk halaman suratkhabar Mingguan Malaysia yang tertera gambar orang tua berambut putih dengan komputer riba tu, “dalam rencana ni, Dokter Hir ada kata, percakapan orang Melayu lebih kesat dan kasar daripada percakapan orang Cina yang lebih bersopan dan berhemah dalam melepaskan geram,” Kak Saripah Hasnor menguis-nguis rerambut yang terkeluar daripada anak tudungnya, “akak nak tanya ni, kau jangan marah, ek… jadi, apa pandangan kau, Tian Chua?”

“Pertama, saya bukan Tian Chua, ek,” kata aku, sambil buat-buat muka meluat, “kedua, seingat-ingat sayalah, dulu, bekas Menteri Besar Melayu tu jugalah yang menghadiahkan penyapu kepada pengarah-pengarahnya!”

Aku. Meninggalkan Kak Saripah Hasnor. Semakin lama, Kak Saripah Hasnor semakin mengecil. Daripada pandangan mata. Aku.

“Tian Chuaaaaaaaaaa!” laung Kak Saripah Hasnor, “bekas Menteri Besar Melayu tu... Dokter Hir kan, kan, kannn?”

“Tian Chua tu Cina! Saya ni Hindustannn!” laung aku, kembali.